قدس آنلاین: احمد زیدآبادی نوشت: موبایل من معمولاً سایلنت است. ظهر که نگاهی به آن انداختم از خطی "نامشخص" چند بار تماس گرفته شده بود. با خود گفتم یا "برادران" بوده‌اند برای ایجاد مزاحمت و یا اینکه از خارج از کشور کسی تماس گرفته و شماره‌اش نیفتاده است.

خط نامشخص اما باز هم زنگ زد و چون گوشی را برداشتم، گفته شد که از طرف دفتر سید ابراهیم رئیسی تماس گرفته‌اند. درخواست‌شان دریافت انتقادات، نظرات و پیشنهادات من به آقای رئیسی در مقام ریاست جمهوری بود.

گفتم؛ اگر بخواند، چرا که نه؟ تأکید کردند که حتماً می‌خواند. با خود فکر کردم، خب، چه بهتر از این؟ لذا تصمیم گرفتم با توجه به مجموعۀ امکانات و محدودیت‌های آقای رئیسی، آنچه را به صلاح کشور و کمک به گذر ایران از این وضعیت اسفبار می‌دانم، به طورِ صریح و روشن و بدون هرگونه سانسور، هر از گاهی به صورت مکتوب به دفتر وی ارسال کنم و چنانچه به اندازۀ مثقالی هم مؤثر افتد، خالی از ارزش نخواهد بود.

من مجموعۀ این مکتوبات را حفظ خواهم کرد تا روزی که امکان نشر عمومی آنها در مجموعه‌ای فراهم شود.

از آنجا که در این تماس گفته شد قرار است از همۀ صاحب‌نظران در زمینه‌های مختلف نظرخواهی شود، امیدوارم این خود نشانه‌ای از تحولی عملی در رویکرد زمامداری در کشور ما باشد.